Chantal Gielen

Toen ik mijn opleiding tot paraveterinair dierenarts assistente afgerond had, wilde ik eigenlijk meer kunnen doen voor dieren…ik wilde ze zelfstandig kunnen helpen… Ik wilde alleen geen dierenarts worden, omdat ik geen dieren wilde laten inslapen. Een vriendin deed een opleiding tot natuurgeneeskundig diertherapeut, wat ik toen maar zweverig vond, maar toen ik een dagje had meegekeken tijdens een paar lessen was ik óm. Ik zag dat ‘simpele’ kruiden heel krachtig en effectief kunnen zijn, dat er met natuurlijke middelen nog wel dégelijk mogelijkheden zijn om klachten op te lossen. Klachten zoals huidproblemen waarbij veel dierenartsen Prednison of Apoquel nog als enige ‘redmiddel’ zien, omdat ze simpelweg ook niet meer weten wat ze verder nog kunnen geven.

Na het afronden van de opleiding ben ik in 2015 gestart met mijn praktijk. Eindelijk kan ik doen wat ik zo graag wilde! Ik voel me dan ook als een soort ‘rots in de branding’ dat ik dieren kan helpen weer gezond(er) te worden. Dat ik ook hun eigenaren help is voor mij een extra bonus. Eigenaren die zeggen ‘je hebt me zo goed geholpen’, ‘ik ben blij met je!’, ‘ik heb mijn dier weer terug, hij is weer helemaal zichzelf’, ‘mijn beestje is genezen en het doet haar zoveel goed’, dát is waar ik het voor doe.

Wat je van mij moet weten

Ik zet alles op alles om een dier te helpen, maar verwacht dit ook van een eigenaar. Ik ben rete goed in mijn werk, waarbij ik heel grondig te werk ga en heel duidelijk ben in mijn communicatie, maar ik kan mijn werk alleen écht goed doen als een eigenaar zich ook voor de volle 100% inzet. De beste resultaten haal ik dan ook bij eigenaren die mijn adviezen niet in twijfel trekken en deze daadwerkelijk goed opvolgen. Ik ben dan ook niet de juiste diertherapeut voor eigenaren die geld belangrijker vinden dan de gezondheid van hun dier, die verwachten dat het met een pilletje wel even snel opgelost is, die hun dier niet zien als hun meest waardevolle bezit, of die niet bereid zijn om er tijd en energie in te steken.

Mijn visie op huidproblemen bij dieren

Waar een dierenarts of andere reguliere specialist de handdoek in de ring gooit, of zijn toevlucht neemt tot onderdrukkende medicatie zoals Prednison of Apoquel, zijn er met natuurlijke middelen nog wel dégelijk mogelijkheden om huidproblemen bij dieren op te lossen! Maaaar…dit gaat niet van de ene dag op de andere…het geven van het juiste voer, de juiste middelen én het doorzettingsvermogen van een eigenaar zijn hierbij ‘the key’ tot de oplossing.

Als je me zou kennen zou je weten dat…

• Ik heel impulsief dure aankopen kan doen. Zo heb ik ooit een stofzuiger van € 2.500,- gekocht zonder dat ik die nodig had, maar wat was het toch handig dat die zelfs huismijten uit het matras kon zuigen! Niet dat ik hem daar ooit voor heb gebruikt…
• Ik er niet van overtuigd ben dat de mens de slimste diersoort op aarde is
• Ik mijn kat altijd vertel waar ik naartoe ga voordat ik vertrek. Dat heeft ze een keer aangegeven tijdens een seminar over communiceren met dieren dat ze dat graag wil weten, sindsdien doe ik dat trouw
• Alleen teken niet veilig zijn als ik ze tegenkom, de rest gaat ongedeerd naar buiten…zelfs een keer een vlo toen ik bij een klant was…leg dat maar eens uit!
• Mijn hakken in het zand gaan bij het horen van ‘Je moet…’
• Ik goudeerlijk ben. Zo gaf ik een keer aan bij het afrekenen van een slof sigaretten – lang geleden, toen ik nog rookte – dat het bedrag niet klopte, er stond € 3,- in het scherm i.p.v. € 33,-
• Ik overal het positieve in probeer te zien en heilig geloof in de uitdrukking ‘Everything happens for a reason’